بایگانی دسته ی تاریخچه ها

استخر شیطان بی‌شک یکی از نقاط جذاب گردشگران در منطقه زامیزی است. در جنوب رودخانه زامبزی، آبشاری با نام موسی اوآ تونیا وجود دارد که مرز مشترک دو کشور زمبیا و زمیباوه به شمار می‌آید. این آبشار با ارتفاع ۱۰۸ متر و عرض ۱۷۰۰ متر، به یکی از عریض‌تری آبشارهای جهان تبدیل شده است. این آبشار پس از کشف توسط دیوید لیوینگستن، کاشف مشهور اسکاتلندی به افتخار ملکه ویکتوریا، به آبشار ویکتوریا شهرت یافت. در کنار آبشار ویکتوریا، استخری وجود دارد که امروزه یکی از جاذبه‌های جهانگردی تبدیل شده و به یکی از هیجان‌انگیز‌ترین و حتی ترسناک‌ترین استخرهای جهان به شمار می‌آید.

استخر شیطان که در میان صخره‌های آبشار ویکتوریا قرار گرفته، در لبه پرتگاه قرار گرفته و به طور طبیعی دارای محدوده‌ای صخره‌ای است که هم باعث جمع شدن آب در آن ناحیه شده و هم مانع از خروج و یا سقوط شناگران می‌شود. کسانی که جرأت شنا در این استخر را داشته باشند، احساس لذت از منظره‌ای بکر و چشم‌اندازی هیجان انگیز را تجربه می‌کنند.

 

اما هیجان و خطرات استخر شیطان محدود به پرتگاه و ارتفاع آن نمی‌باشد. از آن‌جایی که این استخر به طور طبیعی ساخته شده، کف آن مملو از سنگ‌های است که به سبب برخورداری از پوشش جلبک و خز، لیز بوده و احتمال افتادگی و بهم خوردن تعادل وجود دارد. به همین خاطر افرادی که ریسک شنا در این استخر را می‌پذیرند باید محتاط باشند تا بر روی تخته سنگ‌های بزرگ و گاه تیزی که در کف این استخر طبیعی وجود دارد، نیوفتند.

استخر شیطان یکی از هیجان‌انگیز و در عین حال ترسناک‌ترین استخرهای جهان است.

از دیگر ویژگی‌های ترسناک این استخر آن است که آبشار ویکتوریا، زیستگاه کروکودیل‌های بزرگی است. بدین دلیل نیاز است تا توریست‌ها، قبل از شنا در استخر شنا، احتیاط کرده و از عدم وجود کروکودیل در استخر اطمینان حاصل نماید. اگر چه عمومآً به دلیل کم عمق بودن استخر، این اتفاق پیش نمی‌آید.

یکی دیگر از نقاط جذاب و هیجان‌انگیز، تیره بودن آب استخر و مشخص نبودن انتهای استخر است که باعث ابهام و در نتیجه افزایش هیجان برای شناگران این استخر می‌شود. هیجان این ریسک در کنار این نکته که استخر شیطان محافظت شده نبوده و هیچ اقدامی در جهت ایمن‌سازی آن انجام نشده تشدید می‌شود.

وجود ریسک‌های متعدد و عدم امکان دید انتهای این استخر باعث ایجاد رعبی در دل شناگران می‌شود که باعث شده این استخر را با نام شیطان معرفی کنند.

 

در این مقاله تاریخچه ورزش واترپلو به طور خلاصه مرور می شود. ورزش خاص و پرطرفدار واترپلو در طی سال ها و در ایالات متحده آمریکا و اروپا شکل و فرم های فراوانی به خود گرفت. بازی اروپایی امروزه در سطح جهانی مورد پذیرش می باشد. ورزش واترپلو یکی از ورزش های خشن و پربرخورد در نظر گرفته می شود اما زمانی که برای اولین بار این رشته ی ورزشی ایجاد شد، به مراتب خشن تر از شکل امروزی خود بود. جنگ و دعوا بین بازیکنان اگرچه قانونی و مورد پذیرش نبود، اما امری مرسوم بود.

در سال ۱۸۹۷ قوانین آمریکایی برای اولین بار وضع شدند

که مهم ترین هدف آن ها، کاهش میزان خشونت ها و برخوردهای فیزیکی بی مورد در این ورزش آبی بود. واقعیت این است که آنچه با نام واترپلو در آمریکا و اروپا توسعه یافت، کاملا با هم متفاوت بودند. در نهایت بازی اروپایی که هم سرعت بیش تری داشت و هم خطرات و تبعات کمتری به دنبال داشت، بر مدل آمریکایی غلبه کرد و همان نسخه ای است که امروز در سراسر جهان بازی می شود. این ورزش از دو تیم هفت نفره تشکیل می شود که چهار بار و هر بار به مدت هفت دقیقه با هم بازی می کنند.

اما درباره ی ورود واترپلو به بازی های المپیک

بدانید که در سال ۱۹۰۰ و در المپیک پاریس برای اولین بار وارد این دوره از رقابت ها شد. در المپیک ۱۹۰۴ واترپلو در لیست ورزش ها قرار نگرفت. اما پس از آن در کلیه ی رقابت های متوالی المپیک منظور شده است. از آن زمان تا کنون مجارها بهترین ورزشکاران این رشته بوده اند. به طوری که بین سال های ۱۹۲۸ تا ۱۹۸۰ در هر بازی واترپلو مدال المپیک کسب کردند. بین سال های ۱۹۳۲ تا ۱۹۷۶، آن ها حتی ۶ مدال از ده مدال طلای موجود در رقابت ها را از آن خود ساختند. در سال ۲۰۰۰ و در شهر سیدنی مجارستان بازگشت طوفانی و فوق العاده ای داشت و هفت مدال طلا در واترپلو به دست آورد.

در همان سال، واترپلوی زنان برای اولین بار وارد رقابت های المپیک شد

یعنی دقیقا ۱۰۰ سال پس از ورود رشته ی ورزشی واترپلو به رقابت های المپیک! البته واترپلوی زنان به دنبال دهه ی ۱۹۶۰ میلادی واقعا به محبوبیت رسیده بود. امروزه دختران در بسیاری از دبیرستان های ایالات متحده آمریکا واترپلو بازی می کنند و گفته می شود که خشونت در بازی آنان اگر از بازی مردان بیش تر نباشد، کم تر نیست. در مجموع واترپلو یکی از ورزش های آبی محبوب و پرطرفدار در نظر گرفته می شود.